Brian's verjaardag

Wat een topdag was het vandaag! De kinderen sprongen om 7 uur op ons bed om papa te feliciteren. We hebben de kadootjes en tekeningen op het bed uitgepakt, lekker met zijn alle in het grote bed. Vervolgens even het thuisfront gebeld en heerlijk ontbeten met afbakcroissants gemaakt door Charlotte en Mees. Ze leken na afloop nog aardig op een croissantje. Ze smaakte in ieder geval heel goed. Na het aankleden was het tijd voor de verjaardagstaart. Het huis was versierd en Brian had al enkele berichtjes via dit blog,sms en mail(bedankt iedereen). Dit alles zorgde toch wel voor een echt verjaardagsgevoel. Mees spelde hem nog een verjaardagsbutton op en toen waren we klaar om op pad te gaan.





De reis ging deze keer naar Sarasota. In de shoppingmall daar zit een "Build-a-bear". Dit is een soort winkel waar je kind zijn/haar knuffel zelf kan maken. Mees en Thijmen hebben dit ooit in Nederland gedaan. De winkel is helaas gesloten nu maar hier in Amerika zitten er gelukkig nog genoeg. Thijmen heeft destijds een konijn gekozen en Mees een beer. Mees en zijn beer zijn al jaren (voor zover dat kan van iemand van, nog net, 4)onafscheidelijk. De beer en het konijn hebben diverse uitfits en accesoires ondertussen. Ook zit er in hun pootje een geluid. Bij Thijmen en Mees is dit iets wat ik heb ingesproken toen ze hun beer/konijn hebben gemaakt. Ondertussen is mijn stem vervormd naar iemand met de baard in de keel en 3 flessen wodka achter zijn kiezen. Tijd voor een nieuw geluid dus. De knuffels van de jongens gingen vandaag in de revisie (nieuw geluid, nieuwe vulling en een nieuwe outfit) en Charlotte mocht vandaag haar "best new friend" maken. Het was allemaal overweldigend voor haar. Ze wist niet waar ze moest kijken en wat haar overkwam. Mevrouw zag echter bij binnenkomst een hond staan op rolschaatsen en een riempje om. Dat was het! Ze pakte het beest vast en zei meteen dat ze die wilde. Maar....dan ook echt DIE. Nee, Charlotte je mag er zelf een maken. het mag dus ook een ander zijn....... Ik begreep ondertussen dat het haar om de rolschaatsen en riem ging. Eerst de accesoires dus maar. Nu nog een knuffel. We draaien het gewoon om. Het werd uiteindelijk een jackrussel hond. Totdat het beest compleet gevuld was liet ze het voorbeeld exemplaar pas los. Ondanks alle goede uitleggen van haar broers: zij vond dat lege vodje in het begin maar niets. Toen de vulling erin zat moest er nog een geluidje in en een hartje. Dat hartje moet je eerst warm wrijven (zodat ie zich warm en geborgen voelt), dan op je voorhoofd houden (zodat je knuffel net zo slim wordt als jij) dan op je buikje houden (zodat ie maar nooit honger mag lijden)en dan een kus geven (zodat ie maar veel liefde mag krijgen). Vervolgens wordt het beestje dichtgenaaid, mag je hem fohnen en hem aankleden (hier begint de kassa dus te rinkelen-slimme Amerikanen) en klaar is je beste vriend.
In de hond zit een blafgeluid (dus geen ingesproken tekst), hij heeft roze schoenen, roze rolschaatsen, roze riem, een zonnebril met bling bling en een Hello Kitty pyama. Dat vond ze wel genoeg. Gelukkig want papa en mama ook. Toen moest het beestje nog een naam krijgen zodat ie een officieel geboortebewijs krijgt (wat je zelf op de computer mag maken). Charlotte heeft voor de prachtige naam SNUFFIE gekozen. Na afloop krijgt de knuffel ook nog een kartonnen huisje mee wat tevens de plastic draagtas vervangt. Papa en mama krijgen dan de rekening...... Die blije gezichtjes van de kids waren onbeschrijfelijk! Charlotte heeft Snuffie door de hele mall getrokken. Snuffie moest wel even wennen aan de rolschaatsen maar naar een gang of 2 had Snuffie het helemaal door (en Charlotte ook).






Van al die sensatie hadden we honger en dorst gekregen. op naar de foodcourt dus. Daar zaten we weer: in de mall met een dienbladje met eten. Het werd pizza en een broodje van de Subway en de jarigejob had iets japans. Het smaakte allemaal weer heerlijk.
Nu op jacht voor een zonnebril. We hebben niets leuks gevonden dus dat kadootje houdt ie nog tegoed. jippie, gaan we nog een keer terug!
De kinderen wilde graag naar huis maar de jarige job wilde nog graag naar het strand. De jarige job mag kiezen vandaag dus Beach, it is.
We hadden het gelukkig zo gevonden. We hebben wel eerst heeeeeel goed gekeken of we hier wel mochten parkeren. Dat mocht. Pffff!
We zagen op het pad naar het strand een eekhoorn in de boom. Mees had de vraag aan ons waar knabbel was? Hoe weet hij nou dat dit Babbel was, vroegen wij ons af?
Het strand was echt prachtig! Echt wit zand. het was nog mooier als Sannibel. We wisten niet wat we zagen zo mooi en ook zo breed. Fantastisch gewoon.
Hier hebben 2 uur gespeeld, gezwommen en gegraven. We hebben de jongens veranderd in Ariel, de zeemeermin in zand. Toen toch maar weer terug getoverd want zo'n staart loopt zo beroerd. Was erg lollig allemaal.
Toen naar huis, wat gezonde boterhammen gegeten en gezwommen.
Na het douchen lagen de kids heel snel op een oor.
Ik heb nog even de loopband uitgeprobeerd. Hopelijk helpt dit en hoeft Sonja B. na de vakantie niet te komen logeren maar alleen op bezoek te komen....